Nihâyetü’s-Sûl f î Tashîhi’l-Usûl

14. yüzyıl İslam dünyasının önde gelen astronomlarından İbnü’ş-Şâtır’ın kaleme aldığı Nihâyetü’s-sûl fī taṣḥîḥi’l-uṣûl yeni gezegen modellerini ve astronomik teorileri ele alıyor. İbnü’ş-Şâtır, Batlamyus'un gezegen modellerini eleştiriyor, kendi gözlemleri ve hesaplamaları doğrultusunda daha hassas ve doğru modeller geliştiriyor. Bu yenilikçi yaklaşımı, daha sonra Kopernik'in çalışmalarına da ilham kaynağı oluyor. “Nihâyetü’s-sûl fī taṣḥîḥi’l-uṣûl” inceleme, çeviri ve tahkik çalışmasından oluşuyor. Modern astronomiye geçişte önemli etkileri olan eser, Türkiye’deki yazma nüshalarıyla birlikte yeniden gözden geçirilerek İslam dünyasındaki bilim faaliyetlerinin gün ışığına çıkarılması, gelecek nesillere aktarılması ve teorik sürekliliğin sağlanmasına bir kapı aralıyor.